การมาวัดพระธรรมกาย ครั้งแรก

เริ่มจาก ตอนเด็กๆนั่งสมาธิ มาถึงระดับหนึ่ง แล้วหาคำตอบว่า ทำยังไงต่อ? นิ่งแล้วยังไง?  ไม่ว่าถามพระอาจารย์ที่ไหน ไปปฏิบัติธรรมที่ไหน แนวทางสอนก็ให้คำตอบไม่ได้ หรือรู้ว่าใครที่ปฏิบัติธรรม ก็ไปถามเค้า เค้าก็ให้คำตอบไม่ได้มั่ง ตอบมาแล้วเอามาทำตามก็ไม่ได้ผล เพราะรู้สึกว่า มันไม่ใช่ทางที่หา
    จนมาวันนึง อาจารย์ข้างบ้าน (กัลยาณมิตรคนแรก) มาชวนคุณแม่ ไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ แม่ก็มาบอกว่าแม่จะไปปฏิบัติธรรมกับวัดพระธรรมกายนะ อาทิตย์นึง แม่อยากรู้ว่าแนวปฏิบัติที่นี่เค้าเป็นยังไง  เราก็บอกว่า " ดีดี เอามาบอกด้วยนะ ว่าเค้าให้ทำยังไง "
     พอแม่กลับมา คำถามแรกที่ถามแม่ ก็ถามเลยว่า เป็นอย่างไรบ้าง แม่ตอบว่า " ดีนะ แต่การนั่งที่นี่ แปลกกว่าที่อื่น ไม่เคยเจอที่ไหนบอกแบบนี้ ที่วัดนี้ เค้าให้นั่ง สบายๆ แล้วให้เอาใจ วางไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่7 " ตอนนั้น ฐานอะไร คืออะไร ไม่รู้เลย แต่แม่ก็เอาหนังสือที่เป็นรูปคนนั่ง แล้วชี้บอกฐานต่างๆของร่างกายให้ดู เท่านั้น เหมือนทุกอย่างมันปิ๊งเลย รีบขึ้นห้องพระมาทำตามทันที ใช้เวลา 1 ชั่วโมง รู้สึกว่า " เราเจอคำตอบที่หาแล้ว นี่แหละวิธีนั่งสมาธิที่ตามหามานาน " เพราะการนั่งครั้งนั้น มันโล่ง สบาย อย่างบอกไม่ถูก รู้แต่ว่า นี่แหละ นี่แหละ ที่เราต้องการ
     ไม่น่าเชื่อว่า คำตอบที่หามานาน ยี่สิบกว่าปี จะมาเจอเอาง่ายๆ ที่วัดพระธรรมกายนี้ วัดที่มีแต่ข่าวนุ้นนี่นั่น หนาหู แล้วที่สำคัญ เป็นการสอนที่พูดทั่วไป สอนอยู่ทั่วไป จนเป็นเรื่องปกติ ของวัดนี้เลยก็ว่าได้ แค่คำว่า " วางใจ ไว้ที่ ศูนย์กลางกาย "
      แล้วคุณแม่ก็ชวนมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย แล้ววันนั้น เป็นวัน ถวายคิลานเภสัช สัมมนากฐินธรรมชัย รับดวงแก้วธรรมชัย ( สิงหาคม 2555 ) เป็นวันแรก ที่เรียกได้ว่า มาถึงวัดอย่างเต็มตัว และเนื่องจาก มีสัมมนาจากพระอาจารย์ จึงทำให้ได้รู้ถึง มโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย และหมู่คณะ วันนั้น บอกความรู้สึกไม่ถูก รู้แต่ว่า ดีใจมาก ปลื้มมาก และ มีคำที่ผุดมาในหัวว่า " นี่แหละ นี่แหละ องค์กรที่ตามหามานาน นี่แหละองค์กรที่เราจะช่วยงานทุกอย่างเลย "
       เพราะสิ่งที่วัดพระธรรมกายกำลังทำอยู่นี้ มันไม่ใช่แค่เพื่อชาวพุทธ หรือ เพื่อคนไทย หรือเพื่อคนที่ศรัทธาและเชื่อคำสอนที่นี่เท่านั้น  แต่สิ่งที่วัดนี้ทำ มันเพื่อมนุษยชาติเลยทีเดียว ที่จะนำความสุข สันติ มาสู่มนุษยชาติ และ ต้องมีอีกหลายๆคนมากๆ แน่เลย ที่ตามหาคำตอบของชีวิตแบบเราอยู่ อย่างแน่นอน
                                                                                      ตาคุง Dhammachild